© Free Joomla! 3 Modules- by VinaGecko.com
Op een mooie dag met Nederlands weer - buitje, zonnetje- hebben we op deze ddw de Linge gevaren. Van Heukelum naar Fort Asperen en weer terug.
Fort Asperen speelde een belangrijke rol in de Hollandse waterlinie. Met vier sluizen om aanpalende polders onder water te kunnen zetten.
Op de terugweg een extra rondje gemaakt door de nieuwe gracht van Leerdam plus een aanlanding naar het terras.
De Linge is afwisselend vaarwater, met rijke en arme huizen langs de kant, dijken en bossen, aktief scheepsverkeer van zandschuiten en kruisertjes, oude geschiedenis en nieuwe bedrijvigheid.
Volgend jaar ddw verder.
Zondag 9 september was er weer de jaarlijkse RCC marathon over 20 kilometer met ook dit jaar weer een Nederlands Kampioenschap K2. Met deelname uit zowel binnen als buitenland wederom een geslaagde wedstrijd. Olaf Heijne (Beatrix) & Pier Siersma (Viking) zijn bij heren veteranen Nederlands Kampioen. Bij de dames zijn Elly van der Voort en Esther van Lohuizen
(Beatrix) de kampioenen van Nederland. De Nederlandse Kampioenen senioren Bram Brandjes (Viking) en onze eigen Jouke Witteveen (RCC) verbroken het baanrecord met een tijd van 1:23:49.6. Dat betekent een gemiddelde snelheid van 14,32 km/h. De volledige uitslagen vind je hier.
Achttien jaar geleden heeft RCC de Bernisse het laatst bevaren. En we zouden het nog altijd genegeerd hebben als we voor de door-de-week tochten niet op zoek waren naar watertjes die we de afgelopen drie jaar nog niet gevaren hebben.
De Bernisse is al een oud water. Het is de waterscheiding tussen de Zuid-Hollandse eilanden Voorne en Putten (toen het nog eilanden waren). Lang, lang geleden was de Bernisse een belangrijk vaarwater om van Rotterdam naar zee te komen.
De laatste jaren is de Bernisse verbreed en verdiept om zoet water te kunnen bergen, teneinde verzilting tegen te gaan. Tevens zijn een paar recreatiegebieden aangelegd.
Vandaag was het vooral erg rustig op de Bernisse. Een beetje saai eigenlijk. Een 50 meter breed water met aan beide zijden een muur van groen. Maar Jules vond die rust wel rustgevend.
Ongemerkt voortsoppend was daar ineens de Pannenkoekenbakker, het terrasdoel van de ddw tocht. Gelukkig waren ze open op de maandagmiddag, zodat we met een gevulde maag weer terug konden peddelen naar het instappunt bij Heenvliet .
Deze site gebruikt alleen technische cookies die nodig zijn voor een goede werking. Deze cookies worden aan het einde van de browser sessie verwijderd.
